هرچندقبلا مطلب مفصلی درباره قلعه کرشاهی نوشته بودم، اما عکسهایی که زمستون امسال از قلعه گرفتم، شکوه این بنا رو بهترنمایش میده...
یادش بخیر به لطف بارش بارون، اونهم در کویر، مناظر اطرافمون بینهایت زیبا و باورنکردنی شده بود.
با اینکه بار دوم بود از این دژ تاریخی بازدید میکردم ولی برام تازگی داشت، فکر کنم اگه صد بار هم به اونجا برم، دوباره آرزوی دیدارش رو داشته باشم
بقول باباطاهر:
اگر روزی دوصد بارت ببینم همی مشتاق بار دیگرستم
ویژگی جالبی که این سفر داشت، این بود که تمام مسیر رو با دوچرخه طی کردیم
ازشانس خوب و استثنایی ما، وقتی اونجا بودیم، هوا ابری بود و بارون می بارید
اتفاقی که خیلی به ندرت پیش میاد و ماسه های طلایی کویر رو مثل تابلوی نقاشی میکنه.
دوچرخه سواری در کویر، رکاب زدن توی بیابونی که نم نم بارون عطر بهشتی خاک و آب رو همه جا پخش کرده، جایی که دست هیچکس بهت نمیرسه و از هر وابستگی و تعلقی دور هستی، چیزی نیست که بشه نوشت یا توصیفش کرد.
فقط باید رفت و دید
رفت و دید
رفت و دید...
کلمات کلیدی: